มีเวลาบ่ายนี้ คืนนี้และเช้าพรุ่งนี้

เคยคิดหรือไม่ว่า บางครั้งชีวิตคนเรา ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าชีวิตที่เรียบง่าย กินง่ายอยู่ง่าย แต่ในยุคปัจจุบัน ยุคที่อยู่ยากขึ้นทุกวัน มีการแข่งขันกันในการดำรงชีวิต แย่งกันกินแย่งกันอยู่ ดังนั้นหากจะมีเวลาแบบนั้น ควร.. ควรใช้เวลานั้นอย่าให้เสียโอกาส
มีเวลาบ่ายวันนี้ คืนนี้หนึ่งคืน และพรุ่งนี้อีกครึ่งวัน ..ไปนอนที่เรือนแพเขื่อนแม่งัดกัน
คิดได้ก็หาแพนอนก่อนเดินทางจริง โทรไปทุกแพที่มีรีวิวในอินเตอร์เน็ต แต่ผลก็คือห้องพักเต็มเกือบทุกที่ ที่ไม่เต็มก็เหลือแต่ห้องใหญ่ที่พักได้เป็นกลุ่ม จนได้แพสุดท้ายจากเบอร์ที่หามาได้ ไม่ค่อยมีรีวิวในอินเตอร์เน็ต มีข้อมูลน้อยมาก ..แต่ยังดีที่มีทีพักให้เรานอนบนแพ .. สภาพยังไง ก็ตามนั้น อย่างน้อยเราก็มีที่นอนแล้ว
เดินทางกันได้.. รถติดเล็กน้อยในเมืองเชียงใหม่ ไม่เป็นไร..! เดินทางช้าไปหน่อย เราก็ได้เริ่มชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์.. ตั้งแต่ตอนนี้

บ่ายสามโมงกว่าถึงหน้าเขื่อน เราต้องเข้าไปในเขตอุทยานแห่งชาติศรีลานนา เพื่อลงเรือที่ท่าเรือ เรือที่จะพาเราไปส่งยังที่พักเรือนแพ บริเวณท่าเรือหน้าเขื่อนมีที่จอดรถเหลือเฟือ สำหรับผู้ที่จะเข้าพักค้างคืน สามารถเลือกที่จอดได้
เรือเรียงราย จองเหมาลำไป-กลับ 600 บาท ..นั่งได้ไม่เกิน 8 คน ไปส่งเราที่แพวันนี้และรับเรากลับเช้าอีกวัน ..นัดหมายเวลากลับกันเองนะ

ก่อนจะค่ำ หัวเรือมุ่งสู่ท้ายเขื่อน เครื่องยนต์แผดเสียงคำราม ตามด้วยสายน้ำแหวกออกทางท้ายเรือเป็นแนวยาว ก่อนจะเป็นละรอกคลื่นหายไปในผิวน้ำ ทิ้งความวุ่นวายของชุมชนเมืองไว้บนฝั่ง…

เทียบท่าที่เรือนแพริมธาร อากาศดีมากกกกก เย็นสดชื่น ลมพักอ่อน ท้องฟ้ามีเมฆครึ้มฝน เราเก็บของเข้าห้องพัก แล้วก้อได้เวลาพัก พัก พัก…. ผ่อนคลายไปกับสายน้ำสายลม และแดดรำไร ปล่อยให้เด็กลงเล่นน้ำหน้าห้องพัก มีชูชีพให้สวมฟรี ใส่ไว้เพื่อป้องกันไว้ก่อน มีห่วงยางเล็กใหญ่ไว้ให้อีกหากว่ายังไม่มั่นใจเสื้อชูชีพ

ที่นี้ผมก็ได้เวลาอ่านหนังสือ.. รอบนี้อ่านนิยายที่อ่านค้างไว้หลายสัปดาห์ละครับ HA..HAAA เสริมสร้างจินตนาการและการใช้ภาษา อิอิ.. มีเสียงเด็ก โหวกเหวก บ่งบอกว่าเป็นเสียงที่สนุกสนาน กับการได้เล่นน้ำในสระว่ายน้ำธรรมชาติขนาดใหญ่ รวมถึงเสียงร้องเพลงเคล้าเสียงกีตาร์จากกลุ่มวัยรุ่นบนแพข้างเคียง เบาบ้างดังบ้างตามจังหวะและแนวเพลง ..แต่ก้อไม่ได้รบกวนการอ่านหนังสือของผมมากมายเท่าใดนัก
คลื่นสัญญาณโทรศัพท์ขาดหาย.. ก็ดี !! ..ตัดขาดจากโลกไซเบอร์กันซะบ้าง หยุดใช้พลังงาน ชาร์ตพลังให้กับชีวิตตัวเอง ผ่านไปช้า ช้า.. มารู้ตัวอีกที เมื่อท้องบอกว่าหิวแล้ว ที่แพริมธารมีอาหารบริการ เราสั่งมาทานกันที่หน้าห้องพัก ข้าวผัด ปลาทอด ปลานึ่ง ปลา.. มาเขื่อนเราต้องเน้นอาหารประเภทปลาเป็นหลักใช่ป่าวนะ

ฝนเริ่มลงเม็ด กิจกรรมบนผิวน้ำหยุดลง .. จำกัดอยู่เพียงพื้นที่หน้าห้องพัก กิจกรรมอ่านหนังสือยังคงดำเนินต่อไป ..ฟังเสียงฝน สลับกับเหลือบมองสายฝนกระทบผิวน้ำเป็นระยะ กลุ่มนักดนตรีอินดี้ยังคงร้องเพลงอย่างต่อเนื่อง ..เรือรับส่งนักท่องเที่ยวยังคงผ่านไปมา..

ปล. มีไฟฟ้า จากเครื่องปั่นไฟให้ใช้ตั้งแต่ หกโมงเย็นเป็นต้นไป จนถึงเช้าจำได้ว่าน่าจะประมาณก่อนหกโมงเช้า

เช้าวันใหม่.. ออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า ฟังเพลงจากโทรศัพท์มือถือ ที่ตอนนี้ใช้ทำหน้าที่เป็นเครื่องเล่นเพลง แล้วมองนกบินผ่านไปเป็นฝูงเหนือผิวน้ำ ลับไปในช่องเขา ไกลออกไป มีไอน้ำลอยขึ้นแทรกระหว่างหุบเขา นานครั้งจะได้ยินเสียงปลากระโดดเหนือน้ำ เพื่อนนักท่องเที่ยวคนอื่น ลงพายเรือรับสัมผัสน้ำและอากาศยามเช้า บ้างก็เช่าเรือไปตกปลาที่ท้ายเขื่อน.. เริ่มต้นชีวิตยามเช้าที่ต่างกันไป ที่ขาดไม่ได้สำหรับผมก็คือ กาแฟอุ่น ชงจากซองกึ่งสำเร็จ ขม หวาน ผสมกันไปในแก้วใส ..